فتوشاپ به كمك ابزار قدرتمندي كه دارد به كمك ما مي‌آيد تا عكس‌هايي را كه ثبت كرديم بهتر كنيم، با تنظيم نور و رنگ، حذف چيزهايي كه ناخواسته در عكس افتادند، اضافه كردن افكت و ... ، هيچ ايرادي هم ندارد. اما مشكل از آنجايي شروع مي‌شود كه سوژه عكاسي چهره يك انسان است و ما به جان صورتش مي‌افتيم تا به زعم خودمان او را زيباتر از چيزي كه هست كنيم.
اگر لاغر است كاري مي‌كنيم چاق‌تر به نظر برسد و اگر چاق است لاغرتر شود، با حذف چين و چروك صورتش سعي مي‌كنيم جوانتر به نظر برسد و اگر جاي زخم، جوش يا كك و مك داشته باشد به راحتي آب خوردن حذفش مي‌كنيم. اگر پوست سبزه‌اي داشته باشد كاري مي‌كنيم پوستش روشنتر به نظر بيايد. لب‌هايش را برجسته مي‌كنيم و گونه‌هايش را گل مي‌اندازيم و داندان‌هايش را سفيدتر مي‌كنيم. در نهايت عكس را نشانش مي‌دهيم و مي‌گويم: «به نظرت بهتر نشد؟» شايد در آن لحظه متوجه نباشيم اما با اينكارمان داريم به او اين پيام را مي‌دهيم كه اينطوري كه هستي زيبا نيستي، ما تو را اينطوري كه هستي دوست نداريم و كم كم اعتماد به نفسش را از بين مي‌بريم.
شايد اين چيزي كه مي‌گويم وسواس گونه به نظر بيايد اما آيا به لحاظ اخلاقي حق داريم دست به چهره ديگران ببريم و صورتشان را ويرايش كنيم؟! همين ماه پيش بود كه سولانج ناولز، خواننده، بازيگر و مدل آمريكايي به نشريه ايوينيگ استاندارد، بخاطر حذف بخشي از موي سرش از روي جلد مجله، اعتراض كرد. از اين دست قضايا بسيار داريم و شايد لازم است قانوني مشابه قانون كپي رايت براي چهره و فيزيك بدني انسان‌ها تدوين شود.
